A. kwam in de praktijk. Hij liep tegen een aantal zaken aan, waar hij nu wel eens meer inzicht in wilde hebben.
Waarom gebeurt dit nu telkens weer, was zijn vraag?
Zijn ouders waren niet ‘beschikbaar’ geweest in zijn jeugd. In diverse gezinnen werd hij opgevangen. Zijn jeugd was verre van stabiel. Hij ging overleven….letterlijk. Maar wensen en dromen had hij wel. Een partner en een kindje. Een relatie aan gaan verliep stroef. De dynamiek van durven hechten, controle loslaten en op je eigen ‘plek’ blijven was een uitdaging voor hem.
Als kind heeft hij de steun van zijn ouders gemist. Geen veiligheid en geborgenheid gevoeld. Nu voelt hij onrust, wil hij graag controle hebben, is alert en wil voortdurend vooruit, stil staan is geen optie…
We gaan aan de slag met zijn systeem van herkomst…en kwamen onverwerkte rouw tegen. Soms nog te pijnlijk om over te praten. Toch was het voor hem fijn om na al die jaren weer eens zijn eigen verhaal te vertellen. En kon hij daarna zien wat het verhaal van zijn ouders was.
En lukte het om zijn ouders te ‘omarmen’ met alles wat hij wel en niet gekregen had. De realiteit te nemen zoals hij is, met de pijn en het gemis van datgene waar hij behoefte aan heeft gehad.
Vanuit dit perpectief kon hij beter op zijn eigen plek blijven staan en verbinding maken met anderen om zich heen.
In vertrouwen in plaats van wantrouwen. Trouw aan zichzelf.
Er is maar één plek, één plek waar je thuis kunt komen.
Als je denkt dit wil ik ook…kijk dan eens op mijn website www.chantaluphoff.nl en misschien kan ik ook wat voor jou betekenen.
