Wat wil jij liever niet voelen in jezelf? Wat is te pijnlijk, te zwaar, te veel, te lastig? Wat besteed je het liefste uit en wat maakt dat je iemand anders verantwoordelijk maakt voor iets wat van jou is?
Er komt een moment dan besef je dat jij het niet kunt oplossen voor de ander en de ander niet voor jou. In het uit besteden naar de ander zeg je eigenlijk; hier draag jij het maar voor mij, dit is mijn pakketje met eenzaamheid, mijn gemis, mijn tekort aan zelfliefde, mijn pijn etc …dan hoef ik het niet te voelen.
Geef je eigen ‘puzzelstukjes’ niet weg, maar zeg:
Dit is van mij, dit kun jij niet voor mij oplossen. En ik kan jou deel niet voor jou oplossen. Dat laat ik bij jou.
Vreugde en verdriet horen bij elkaar, als we het verdriet niet willen voelen, kunnen we ook niet de vreugde voelen. Laat het verdriet toe dan kan ook het geluk/liefde/vreugde weer stromen.
Met toelaten kun je loslaten.
Neem je eigen kracht, autonomie, verantwoordelijkheid weer terug. Het maakt je sterk en krachtig.
