De maand november is voorbij. Een maand waarbij ik op allerlei vlakken mocht groeien in dankbaarheid. Makkelijk?? Nee absoluut niet! Verdriet, onzekerheid, ben ik wel goed genoeg, wanneer val ik door de mand, ik kan niets goed doen. Alles is voorbij gekomen. In een hoog tempo waarbij de behoefte om onder te duiken, met het gevoel van ik ben er even niet en doe niet meer mee….bleef ik staan, dwars door de pijn van alles heen.
Ik vond het soms heftig. Maar door uit te zoomen en te reflecteren is het me gelukt om er voor mezelf ‘cadeautjes’ uit te halen. Niets gebeurt voor niets. Daar naar durven kijken, levert groei op.
En in al mijn kwetsbaarheid en eerlijkheid, hoefde ik het niet alleen te doen.
Dankbaar voor de lessen, dankbaar voor mezelf dat ik niet ben gaan vechten of vluchten.
I’m good enough!! Niets meer en niets minder.
Gratitude turns what we have into enough
