Herken je dit…het gevoel van honderd ballen in de lucht te moeten houden?
Je hebt het druk, zwaar, en je voelt een enorme last. Je bent loyaal en voelt je enorm betrokken. En als jij het niet doet, wie doet het dan? Je grenzen aangeven en assertiever worden helpen niet. Eigenlijk heb je het gevoel een dikke ‘chapeau’ te mogen ontvangen voor alles wat je doet.
Vraag je dan eens af of dit patroon zich eerder heeft afgespeeld? Herken je het vanuit je jeugd? Heb je daar misschien ook voor anderen gezorgd omdat diegene die het had ( de ouder ) moeten doen niet in staat was om het te doen. Voor wie heb je toen de ‘last’ gedragen? En is het nu nog nodig om de ‘zorgen/last/shit’ van een ander te dragen?
Hoe zou het zijn als je dit terug kunt geven zodat je zelf lichter, zonder honderd ballen in de lucht mag leven?
