Weten waar je vandaan komt geeft richting waar je naar toe wilt. Soms is het nodig om even achterom te kijken, wat daar is gebeurd, om je weg in de toekomst weer te kunnen vervolgen.
Bij cliënten speelt vaak het thema van je niet goed genoeg voelen, je afgewezen voelen, je ruimte niet durven in te nemen, gaan staan voor je authentieke zelf wie je bent. Is dit makkelijk? Is dit fijn? Nee het is soms erg lastig en verwarrend. Want als mens willen we er van weg. We gaan vluchten, vechten of we bevriezen. Cliënten stellen dan geregeld de vraag: oké ik hoor je, ik begrijp het, ‘MAAR HOE DAN?’
Want ik wil dit niet meer voelen. Ik ben er klaar mee. Ik voel me onrustig. En ik wil weer doorrrrrrrr.
Oké…ik snap je….de uitdaging zit in het accepteren. Oké ik voel dit, en dat mag er even zijn.
Ik voel me schuldig, ik schaam me er voor, ik voel verdriet, ik voel me boos erover. En dat mag! Blijf daar maar eens even bij, in plaats van daar zo snel mogelijk van weg te rennen. In de acceptatie zit ook de heling van dit gevoel, vaak met een ‘wortel’ in het verleden. Misschien waren ouders niet ‘beschikbaar’, of hebben ze hun eigen pijn doorgegeven, of heb je je niet gezien of gehoord gevoeld, wat zich in het heden presenteert als “ik voel me niet goed genoeg”. Erken je gevoel, accepteer dat het er mag zijn, heet je zelf welkom en adem. Adem rustig in en adem rustig uit, leg je hand op je hart en voel wat je nodig hebt. Maar blijf hier, blijf bij je gevoel. Als je weg rent van je gevoel, rent het je achter na ……ik weet niet wie er wint….
